Boko Haram örgütü, çocuklara yönelik vahşiliklerinde, sınır tanımıyor. Bu örgüt Nijerya’da, 10 yaşındaki bir kız çocuğun üzerine yerleştirdiği bombaları, bir Pazar yerinde patlatarak, çocukla birlikte 20 kişiyi daha öldürmüş ve patlamada bir o kadar kişi de ağır yaralanmıştır.ⁱ Görgü tanıkları, bu küçük kızın, patlamadan önce, olacaklar hakkında hiçbir fikrinin olma olasılığının bulunmadığını söylemiştir.ⁱⁱ

Çocuklar, Afganistan’da da kaçırılarak intihar bombacısı olarak kullanılmaktadır. Afgan yetkililer, son on yılda, 250 çocuğun intihar eylemi gerçekleştirmek üzereyken yakalandığını rapor etmektedir. Yetişkinlere kıyasla daha kolay ikna edilmeleri ya da zorlanmaları, güvenlik güçleri tarafından daha az kuşku çekmeleri gibi nedenler, özellikle çocukların bu vahşete alet edilmelerinin nedenleri olarak ortaya çıkmaktadır. İntihar bombacısı olarak seçilen çocukların, çoğunlukla yoksul çocuklar arasından seçilip, cennete gidecekleri, yoksulluktan ve diğer bütün sorunlardan kurtulacakları gibi boş vaatlerle kandırıldıkları söylenmektedir. Çocuklara, intihar eylemini gerçekleştirdikten sonra, süt ve bal akan ırmaklara kavuşacakları türünden yalanlar söylenmektedir.ⁱⁱⁱ Afganistan’daki bu vahşetin perde arkasında, Taliban bulunmaktadır.

Çocuklar, yalnızca terör örgütleri tarafından mı tutsak edilip sömürülmekteler? Görünen o ki, terör örgütleri çocuklara yönelik vahşi tutumunda yalnız değil! ABD’de, 15 yaşındaki bir kız çocuğu, kendisini cezalandırmak için cep telefonunu elinden alan babasına ok saplayarak, ciddi şekilde yaralamıştır.^iv Suudi Arabistan’da ise, babasından, akşam gelirken bilgisayar oyunu almasını isteyen dört yaşındaki bir çocuk, eve eli boş gelen babasını silahla vurmuştur.^v

İngiltere’de, çocuk suçluluğu ürkütücü bir hal almaya başlamıştır, son birkaç yılda 10-12 yaş arasında 8.511 çocuk tecavüz, cinayet, cinayete teşebbüs ve diğer suçlardan yakalanmıştır. Bu ülkede, 10 yaşın altındaki çocuklar, yasal olarak işledikleri suçlar nedeniyle tutuklanıp cezalandırılmamaktadır.^vi

Kamboçya, Tayland ve Vietnam’da 10-17 yaş arasındaki 387 çocuğu kapsayan bir araştırmanın sonuçları, çocukların uğradığı şiddetin boyutlarını ortaya dökmektedir. Araştırma kapsamındaki çocuklar, fuhuşa zorlanan, dilencilik yaptırılan ve balıkçılık işlerinde çalıştırılan çocuklardır. Bu çocukların % 56’sının depresyonda olduğu, % 30’unun kaygılı olduğu ve % 25’inin de travma sonrası stres bozukluğu yaşadığı saptanmıştır. Çocukların % 12’si kendine zarar vermiş ya da öldürmeye çalışmış, % 16’sı da intihar etmeyi düşündüğünü söylemiştir.^vii

Hindistan’da, 200.000’i 14 yaşından küçük olmak üzere yaklaşık yarım milyon çocuğun, pamuk tarlalarında günlük 8-12 saat boyunca çalıştırıldığı rapor edilmektedir. Üstelik çocuklar, bir de zehirli tarım ilaçlarına sunuk (maruz) kalmakta ve bütün bu çalışmanın karşılığında çok düşük ücretler almaktadırlar.^viii

ABD’deki eğitim sistemini konu alan bir araştırmanın sonuçlarına göre, öğretmenler öğrencilerin okullardaki uygunsuz davranışlarına, onların siyah ya da beyaz olmasına göre farklı davranmaktadır. Siyah öğrencilere, daha çok okuldan uzaklaştırma, atılma ya da yasalardaki diğer cezalar verilirken, beyaz öğrenciler özel eğitim hizmetlerine, tıbbi ve psikolojik tedaviye yönlendirilmektedir.^ix

Avrupa’daki en düşük evlilik yaşına sahip ülkelerden biri olan İspanya’da, yürürlüğe konulan bir yasa ile evlilik yaşı 14 yaştan 16 yaşa yükseltilmiştir. Bu yeni yasadan önce 14 yaşında olanların mahkeme kararı ile evlenmelerine izin verilmekteydi. 2000-2014 arası dönemde 16 yaşın altında 365 çocuk mahkeme kararıyla evlendirilmiştir. 1990’larda 2.678 ve 1980’lerde de 12.867 çocuk, 16 yaşından küçükken mahkeme kararıyla evlenmelerine izin verilmiştir.^x

Afrika’da futbol oynayan küçük yaştaki çocukların, Asya’daki bazı futbol kulüplerine satıldığı ve bu küçük futbolculara zorla sözleşme imzalatıldığı ortaya çıkartılmıştır. Çocukları bu şekilde zorla alıkoyan futbol kulüplerinin nihai amacının, onları yetiştirip satarak büyük paralar kazanmak olduğu belirtilmektedir.^xi

Yobazlık ve yoksulluk bugünümüzü karartmakla kalmıyor, bu iki bela çocuklar üzerinde kurduğu tahakkümle, kendini yeniden üretiyor ve geleceği de ipotek altına alıyor. Böylesi bir şiddete maruz kalan çocuklardan, geleceğin barışçıl toplumunu kurmaları beklenebilir mi?!

KAYNAKLAR :